*Youtube'da bulunmadığı sıralarda upload ettiğim şarkı. Şimdi tekrar eklemişler, ağız tadıyla paylaşabilirim.
Jun 28, 2012
Jun 26, 2012
Gece gece nereden geldiği bilinmeyen Hurts aşkının Blogspot ayağı.
Şu adamları nasıl seviyorum, en az hoşuma giden şarkılarına bile nasıl tapıyorum belli değil. YENİ Bİ' ALBÜM YAPMALILAR ARTIK.
Ayrıca Last.fm'de Hurts'e visual kei tagini ekleyen arkadaş, sana da bi' "Ne alaka?!" demek isterdim ama maalesef tanışmıyoruz. İyi ki de tanışmıyoruz.
Ayrıca Last.fm'de Hurts'e visual kei tagini ekleyen arkadaş, sana da bi' "Ne alaka?!" demek isterdim ama maalesef tanışmıyoruz. İyi ki de tanışmıyoruz.
Ben en iyisi sizi favori Hurts şarkımla başbaşa bırakayım.
Jun 23, 2012
daha n'olsun.
Annemin berbat öğretmenliğine ve ben sormadan hiçbir şeyi anlatmamasına rağmen ilk denememde araba sürmeyi öğrendim ya, bence bende yetenek var. Açılın, asfaltı ağlatmaya geliyorum.
I know, she knows that i'm not fond of asking. *nota işareti*
Aksanını sevdiğim.
I know, she knows that i'm not fond of asking. *nota işareti*
Aksanını sevdiğim.
Jun 22, 2012
Chris Colfer
Buradan çıkarılacak sonuçlar:
1. Chris Colfer'dan daha tatlı bi' Chris Colfer çizmek mümkün değil -en azından çizen bensem-.
2. Siyah düz zemin boyama özürlüyüm.
3. 8B resim kalemi > diğerleri.
4. Bu işin eğitimini almadan da bi' yere kadar. -burada kendimi teselli ediyorum daha çok-
Bunu da bugün keşfettim.
Bulgar'mış kadın ama ilk defa duyuyorum.
Jun 18, 2012
Kafamın içindekileri aynen yazıya dökecek bir makine icat edilene kadar en iyisi bu.
Hayatımda kaç defa herhangi bir alanda düzenlenen yarışma veya türevi bir etkinliğe katıldım? İki.
Hayatımda kaç defa tamamen kendi isteğimle bu tarz bir işe bulaştım? Bir.
Son birkaç dakikadır kafamda dönmekte olan bu iki sorudan çıkardığım sonuç: İnsanlarla yarış halinde olmaktan nefret ediyorum. Kendime güvenmediğimden değil. Sadece... Neden yapayım ki?
Hayatı armut piş ağzıma düş mantığında ilerleyen biri olarak şimdiye kadar sadece bir kez istediğim şey için yarışmak zorunda kaldığımı hatırlıyorum -ki o da tiyatrodaki başroldü ve küçük Neşe, başrolün kral -dolayısıyla erkek- olmasını zerre umursamıyordu. Oyun boyunca sahnede kalacak tek karakter kraldı ve öyleyse bu rol onun olmalıydı. Sonuç olarak, rolü aldım.
Katıldığım diğer etkinlik de bi' resim yarışmasıydı. Öğretmen tüm sınıftan resim istemiş, sonra bir kısmını bizden habersiz yarışmaya göndermişti. Sırf durduk yere düşük not almayayım şimdi diyerek yaptığım sikko resim her nasılsa birinci olmuştu.
İşte bir de tam olarak böyle düşünen ve kendini kanıtlama çabası diye bir şeyi veri tabanında barındırmayan bir beyne sahipken iki yıldır insanların yarış atı psikolojisi içinde olmamı beklemesi var. İstediğim şeyi biliyorum. İstediğim şey, olmayacağımı da biliyorum. Türkiye şartlarında sözümona güzel bir hayat yaşamış olmak için yapmam gerekeni biliyorum. Ama kılımı bile kıpırdatmıyorum ve açıkçası oturduğum yerden işler fena da gitmiyor hiçbir zaman. Ve aslında lafı buraya bağlamayacaktım ama neyse artık, sözün özü: Çekirge gibiyim, üçüncü sıçrayışa gelmek istemiyorum.
Şimdi beynimi bir kenara bırakıyoruz ve ilk iki sezonunu özlediğim Skins için bir dakikalık saygı duruşu ardından şu şarkıyı dinliyoruz.
Jun 13, 2012
iç sesim lynn anderson olmuş.
Oturma odasında kan görmekten herkes korkar.
"Acı çeken birini görmeye dayanamıyorum," derler "onun için, git dışarda öl!"
"Acı çeken birini görmeye dayanamıyorum," derler "onun için, git dışarda öl!"
Jun 8, 2012
in a relationship with kolaya kaçmak.
Bir aralar küfretme mekanizmamın defolu olduğuna dair bir şeyler karalamıştım ya buraya... Hah işte! Şimdi de diyorum ki:
KAFAMA SIÇAYIM!
Zira kendisi, insanlara yaşattığım bütün kötü anları neresine sokuyor bilmiyorum ama bir şekilde yok oluyorlar. Sanırım beynim, mükemmel olduğumu düşünmemi istiyor. SANIRIM MÜKEMMEL OLDUĞUMU DÜŞÜNMEK İSTİYORUM. Belki, en başından dünya bu kadar etrafımda dönmeseydi şimdi daha kolay olabilirdi ama sanırım hata yapmaktan korkuyorum ve korktuğun başına gelirmiş misali hata üstüne hata yapıyorum. Sonra da hepsini hafızamın en dibine yolluyorum.
KAFAMA SIÇAYIM!
Zira kendisi, insanlara yaşattığım bütün kötü anları neresine sokuyor bilmiyorum ama bir şekilde yok oluyorlar. Sanırım beynim, mükemmel olduğumu düşünmemi istiyor. SANIRIM MÜKEMMEL OLDUĞUMU DÜŞÜNMEK İSTİYORUM. Belki, en başından dünya bu kadar etrafımda dönmeseydi şimdi daha kolay olabilirdi ama sanırım hata yapmaktan korkuyorum ve korktuğun başına gelirmiş misali hata üstüne hata yapıyorum. Sonra da hepsini hafızamın en dibine yolluyorum.
Jun 6, 2012
çok mütevaziyim.
Benim için küçük, mimarlık için büyük adımı atmama sayılı günler kala liseyi neden bu kadar özlüyorum acaba?!
Jun 4, 2012
Subscribe to:
Posts (Atom)