bugün evrendeki yirmi sekizinci yılımı dolduruyorken,
hayatlarının ilk yirmi yedi yılına katlanamamış onca insana derin bir empati duyuyorum. zamanın varoluşumuzu meşru ancak çekilmez kılan ağırlığı tüm varlığımı esir almış gibi. kendimize bile ait olmayan bir bilincin içerisinde sürüklenip duruyoruz. birçokları hayatlarının kendi kontrolleri altında olduğundan oldukça emin görünüyorlar. halbuki eylemlerinin sorumluluğunu üstlenmelerini sağlayacak farkındalıktan bile yoksunlar.
bugünün tarihini yaşadığım süre boyunca yalnızca ben hatırlıyor olacağım.
