ben artık eksiğim.
belki zaten tamam olmayacaktım,
tamamlama kabiliyetim olmayacak şekilde eksildim.
bundan sonra sürekli üşüyeceğim.
sevmeye devam edeceğim, sevileceğim,
ama asıl şimdi canımı acıtacak sevilmek eylemi.
bir yerlerde yazmıştım - belki burada -
"acı bizim bağışıklık kazanamadığımız tek şey; çünkü acının sonsuz varyasyonu var" diye...
o sonsuz varyasyon içinden kendime en çok,
anneme asla yakışmayacak olanı giydim.
ben seni hayattayken de özlüyordum anne,
ancak şimdi başka şekilde özleyeceğim.
sen eksilince, ben de eksildim.
