"bugünün tarihini yaşadığım süre boyunca yalnızca ben hatırlıyor olacağım."

insanın kendini en haksız bulmak istediği anda gelen haklı olma hali, acı verici bir gerçekliğe evrilmekten başka bir işe yaramıyor. dahası, hiçbir şeyi kanıtlamıyor - yalnızca eksiltiyor.

ben artık eksiğim.

belki zaten tamam olmayacaktım,

tamamlama kabiliyetim olmayacak şekilde eksildim.

bundan sonra sürekli üşüyeceğim.

sevmeye devam edeceğim, sevileceğim,

ama asıl şimdi canımı acıtacak sevilmek eylemi.

bir yerlerde yazmıştım - belki burada - 

"acı bizim bağışıklık kazanamadığımız tek şey; çünkü acının sonsuz varyasyonu var" diye...

o sonsuz varyasyon içinden kendime en çok,

anneme asla yakışmayacak olanı giydim.

ben seni hayattayken de özlüyordum anne,

ancak şimdi başka şekilde özleyeceğim.

sen eksilince, ben de eksildim.