ouokl

Teknolojinin, hayatlarımızın henüz daha bu kadar büyük bir parçası haline gelmediği vakitlerde internette gezinirken bulduğum ve ilgimi çeken fakat incelemeye vaktimin olmadığı hemen her şeyi yer imlerime eklemek gibi bir alışkanlık edinmiştim. Sanıyorum o zamanlar öğrenmeye -daha doğrusu yersiz yönsüz, her şeyi öğrenmeye- daha çok açtım. Bu alışkanlığımı bir süre devam ettirdikten sonra yer imlerimin sonsuza uzadığını ve her birini tek tek incelemenin imkansızlaşmaya başladığını fark edip ancak ve ancak asla kaybetmek istemediğim linkleri yer imlerime eklemeye başlamış ve bir gün yer imleri klasörümü temizleyeceğime dair söz vermiştim kendime.

Gün bugünmüş.

Temizlik yapmak için değil ama bir sebeple yer imlerim klasörüne dalmış bulundum ve bir anlığına kendimle yüzleşmek gibiydi. Yıllar geçtikçe, yol aldıkça, kazandıkça ve kaybettikçe insan unutuyor. Değişmek kötü bir şey değil ama ne bileyim, eskisi gibi olmamak fikri de biraz hüzünlü sanki.