feeling free

HAHAHAHAHAHAHHAHAH bu yükseliş mani anı falan değilse, gerçekten çok güzel. erken sevinmek istemiyorum ama galiba bitti. OH!

annem, her onu aradığımda "aradığın için teşekkür ederim." diyerek telefonu kapatıyor. onu ne kadar yalnız bıraktığımın her bir telefon görüşmesinde suratıma inen tokadı bu. 

bazen kendimi çok suçlamayayım diyorum, her ilişkinin iki yüzü vardır. ama bazen de bundan kaçış fırsatım olmuyor işte. kendimi bildim bileli kalbim acıyor. ve artık buna katlanamıyorum. küçük bir çocukken içimize çöreklenen ne kadar şey varsa hayat boyu orada öyle kalacak. 

gerçeklik algımı yitireceğim diye haddinden fazla endişe duymaya başladım. uyuyamıyorum. uyanamıyorum. müzik dışında hiçbir şey yapamıyorum. 

dün gece saat 5 buçukta kabus görüp uyandım. rüyamda gizem başına çok kötü bir şey gelmişçesine ağlıyordu, dayanamadım. ama çok yorgun olduğum için tam olarak uyanamadım da. geri uyumaktan da çok korktum. ses olsun diye youtube'dan aptal bir video ve odanın ışığını açınca bir nebze rahatlayıp uyuyabildim ancak. böyle anlarda asla kendimde olmuyorum. en azından daha güzel deliririm diye ummuştum.

bir gece uykuya dalışımın üzerinden daha 2 dakika geçmişken korkarak uyandım. kendi adımın "berrak" olduğuna ikna olmuştum ve tüm arkadaşlarımın adını unutmaktan çok korkuyordum. bir süre, yatakta oturup tüm arkadaşlarımın adını tek tek saydım.

gerçeği ayırt edemeyeceğim ve nihayetinde delireceğim diye ödüm kopuyor. iyi değilim. 

birbirinizi sevmekten bu kadar korkmayın, herkesin sevilmeye ihtiyacı var.

bundan ne anlarsınız bilmem ama ben çok.

birine yapabileceğin en büyük kötülük. içindeki heyecanın her zerresine uzanıp çekip almak. tırnaklarınla kazıdın. 'herkes öldürür sevdiğini' klişesini ancak 24 yaşımda anlayabiliyorum. 24 bin defa okumuşumdur oysa aynı pasajı. zararlı, hastalıklı. insanoğlu, zihinler, kalpler. yasaklanmalı. ya da sınırlandırılmalı. gerçekçi değil ama. bu sebeple, gerçek de değil. 

birini severken biraz düşünün. 

biraz uzaktan sevin.

karşınızdaki kişinin tutkularını derinden sarsmayın, elinden almayın. 

ya da belki bunun yolu budur, bilemem. öyleyse ben oyundan çıkıyorum. bir daha kimse müziğimi elimden alamayacak. bir daha kimse var olmamı engelleyemeyecek. kesin engeller ama hahah. izin veririm. kendine kızış değil, akıllanmayış. ama kesinlikle neyi istediğini bilmek. hepsini tek cümle içerisinde kullanabildiğim zaman ancak, ancak o zaman... daha zamanı var. kazanıyorum ama kaybederek. ve dünyanın en anlamlı zaferi bu. sadece benim zihnimde tabii. 

ışık yandı, -salonu terk etme vakti.

hayatım önümde ödemem gereken bir bedel gibi uzanıyor. ya da uzuyor. gerek var mı? bilmiyorum.