Sıkılmaktan sıkıldım.

Son yazımdan da anlaşılabileceği üzre birkaç saat önce ciddi anlamda çok sıkılıyordum. Ama artık hava hafiften kararmaya başladığında resmen patlamak üzereydim. Ben de kalk kızım ya hiç yoktan hava alırsın diyerek kalktım. (Ayrıca, çok daha iyi cümlelerim olmuştu.) Babama bir adet "ben gidiyorum" selamı çaktıktan sonra ayakkabılarımı da alıp çıktım. Asansör de bizim kattaymış. Bu defa da "heh şimdi biri çağırırsa bekle dur" mantığım devreye girdi. Ben de ayakkabılarımı giymeden yalınayak (Bunlar birleşik yazılmıyor muydu? Altı kırmızı tırtıklı çizgi oldu da.) asansöre bindim. Apartmanın önünde beni ayakkabı giyerken görenler ne düşündü bilmiyorum ama çıplak ayakla dolaşmak çok çok çok güzel. Ve ben de pis kızın tekiyim bu durumda. Neyse. Çıktım, ama gidecek bir yer bulamadım. Bir süre dolandım öylesine. Ama saat akşamın 9 buçuğu. Ve yaşadığım yer it kopuk dolu. Sonra anneanneme gitmeye karar verdim. Tam onların sokaktan geçerken de minibüs denk geldi ve ben artık ne kadar sıkıldıysam minibüsü durdurdum. Sonra da "bir dakika abi" işareti yapıp önünden geçtim gittim. Adam da bayağı bineceğim falan sanıp kapıyı açmıştı halbuki. Buradan da sana özürlerimi ileteyim çok sevgili minibüs şoförü ama eğer arkamdan küfür ettiysen özür falan dilemem, bilmiş ol. Her neyse. Tam ben gittiğimde anneannemler de -ki anneannemler ifadesi o an itibari ile annem kuzenim ve anneannemden oluşmaktaydı.- bize gelmiş farklı yoldan. Dedem vardı. Ben de onu kaptım. Anneme de "Biz Hawaii'ye gidiyoruz. Bizi sakın aramayın. Peşimizden de gelmeye kalkmayın." diye mesaj atıp telefonumu kapattım. (Ne kadar sıkılmışım artık siz de anlamışsınızdır.) Dedemi de tembihledim ararsa açmayacaktı. Sonra dondurmacıya gidip limonlu dondurma aldık. Ve ben biraz meraktan biraz da sıkıntıdan telefonumu açtım. Tam o anda arkadaşım aradı. Kendisi konserdeydi ve bana "ne kadar çok eğlendiğini" göstermek için Iron Maiden dinletiyordu. Ben de dinlemedim ve telefonu da kapatmadım "bütün kontörleri bitsin" mantığıyla. Sonra da eve geldik. Annem nerdeydiniz yahu dediğinde de "Dedem bana Hawaii'de limonlu dondurma ısmarladı, çatlayın." dedim. Anneannem de "Aman çok kıskandık." diyerek beni bir kez daha morarttı. Bu aralar ailedeki herkes anlaşmış gibi bana laf sokuyor zaten. Ayrıca anneannemin de parmağı kesildi ve kırıldı. İkisini aynı anda nasıl başardığını sorduğumdaysa "ne güzel de oldu" cevabını veriyor. Neyse yine sıkıldım, uyuyayım en iyisi.

Bu arada Devics dinleyin. Link vermeye üşendim.

Bu arada-II; artık normal insan oldum. 11'de uykum geliyor.