Nov 25, 2010

N'olmuş yani?!

Şu suratları her daim asık, kafalarının üzerilerinde minik yağmur bulutlarıyla dolaşan insanlar var ya, hah! İşte tam da onlara sesleniyorum şu an. Hadi ama, cidden ne kadar kötü olabilir ki?!
Son günlerde azıcık bile mutsuz hissetsem, yaptığım tek bir şey var: beni neşelendirecek bir müzik açıp notaların tenimden geçişini hissetmek. İşe yarıyor. Tamam, ultra süper bir hayatım var denemez. Sürekli yanlış yazarım, klavyeyle kafayı yerim falan. Genele bakarsak, sıkıcı bile denebilir. Asıl mesele şu ki, bunların hiçbirinin umurumda olduğunu sanmıyorum.
Ne zaman "Tamam artık daha fazlasını taşıyamam." desekte taşıyoruz işte, ilginçtir. Çünkü her şeyin her zaman daha kötüsü var. Çünkü kötüler bitmek bilmiyor. Çünkü bu kadar olumsuzluk varken bile yaşamaya devam ediliyor. Çünkü çünkü çünkü çünkü... Çünküler asla bitmek tükenmek bilmiyor.
Ve sen! 7/24 bunalım modunda gezen insan, yeter artık! Ya dinle ve anla beni ya da git burdan.

Böyle de toplumsal mesaj veririm.
Gerçekten yeter artık, mutlu olun mutlu olun mutlu olun!

~
BirSüreSonraYapılanDüzenleme: "Fizikle evlenmek istiyorum." derken ciddiydim, hala da ciddiyim. Dün gece eve gelir gelmez uyuyakaldığım için yazılıya gram çalışamadım. Ve şimdi e-okuldan öğreniyorum ki, 97 almışım. Artık mutlu olmak için bir sebebim bile var üstelik.

8 comments:

huylandırma servisi said...

süper bir yazı olmuş.

Neşe said...

o zaman teşekkürler

62'den Kedi said...

haklısın.

Neşe said...

:)

ruken said...

güzel yere parmak basmışsın tatlım :))
İnsanlar hep elinde olmayanlar için üzülürler.. Sağlık, mutluluk, sevdiklerinin yanında olması,sahip oldukları iş.. şu bu.. daha onlarca şey yazabilirim! tüm bunlar var olduğu için görmezden geldikleri şeyler.. en başta da sağlık! Çok mu ahkam kestim ne :)))

Anonymous said...

bazen de sadece melankoli aşığıdırlar. onlar sadece bunalımda oldukları sürece doygun, iyi(!) hissederler kendilerini.

Neşe said...

rukenturgut, yok yok çok haklısın canım:)

Adsız, evet ve o benim asla anlayamayacağım bir ruh hali.

Neşe said...

ulan adsız, yıllar sonra anlıyorum lan. hatta belki şu yorumu yazdığım gün bile anlıyordum da anlamadığımı sanmak işime geliyordu.