Jul 26, 2010

eskiden çook eskiden ben daha çok küçükken

küçükken herşeyi kendi zihnimde hayal ettiğimi düşünürdüm, çevremdeki herşeyi kendim oluşturdum sanar varolan düzeni bozmaya falan çalışırdım. şuan tam anlatamıyorum ama anlamasanız da olur, gereksiz bi bilgi. bi de kaderi bozmaya çalışırdım ama sonra kaderi bozmaya çalıştığımın da kaderde yazılı olduğunu düşünüp hüzünlenirdim.

bi de bi de, şirinler çilekleri ağaçlardan topluyolardı, çilekler ağaçta yetişir zannederdim ama büyük olan çilekler değil, küçük olan şirinlermiş.

4 comments:

Caner said...

Çok kişi yapardı onu.(Yapmaz mı yoksa?)
Misal ben yapardım.

Şey yapardım ben bide;
Cipslerde taso vardı ya.
Eğer 2 dakika geç ya da erken açarsam,farklı bir taso çıkacağına inanırdım.
Oysa fabrikada bitiyordu olay.
Odaklanırdım falan. .D

Neşe said...

hahahahahahahahah :-DD

ben bi de böyle arkamı döndüğümde bi karadelik bulucam sanıp o gitmeden onu yakalayabilmek için hızlıca arkamı dönerdim ama tabi hiçbişey göremez, tüh yine kaçırdım moduna girerdim.

Caner said...

.D .D
Başka bir şey desen anlardımda,kara delik?

*Misal Ersin Karabulut şey çizmişti,çok hızlı öne doğru hareket edersem kendimi görebilirim tarzında. .D

Neşe said...

benden başka hiç bişeyin aslında varolmadığını sadece onlara odaklandığımda ortaya çıktıklarını düşünürdüm. o yüzden göremediğim yerde bi boşluk, kara delik gibi bişeyler var sanıyodum.

bu arada kara delik her şeyi içine çeken ve yutan bişeydi sanırım. biraz yanlış bi tanım olmuş.