Yargılamayan bir mizaca sahip olmak, laneti yeryüzünün; yargılamadan birini kabullenmek.
Bir elin parmakları bölü altı milyarda bir görülen.
Feb 26, 2014
Feb 11, 2014
expectations and reality
Keşke her şey müzikle benim aramda kalsa.
İnsanlar olaya hiç dahil olmasa.
Müzikle ne kadar yapabiliyorsam, sizinle de o kadar yapamıyorum çünkü.
Müzik dediğin de insan icadı,
olmasa keşke.
İnsanlar olaya hiç dahil olmasa.
Müzikle ne kadar yapabiliyorsam, sizinle de o kadar yapamıyorum çünkü.
Müzik dediğin de insan icadı,
olmasa keşke.
Feb 5, 2014
21.yy gerçekliği
Sizce de bugünlerde herkesin acelesi varmış gibi değil mi? Varılacak bir nokta olmasa bile herkes bi' koşuşturmaca içinde sanki. Sanki herkes bir an önce "sadede gelmek" istiyor.
Böyle böyle birbirimizi tanımayı es geçiyoruz sonra.
Birbirimizi hissetmeyi.
Bitmek tükenmek bilmeyen bi' hegemonya yarışında; birini tanımak istemeye, değer vermeye, duygularının da olduğunun bilincinde olmaya "zayıflık" gözüyle bakılıyor artık sanki.
Sanki zaman kaybıymış gibi insanlar için, başka birine vakit ayırmak. Başka biri için herhangi bir şey yapmak. Bir düşünün. Bugün yaptığınız tonlarca şeyin temelinde yine kendinizi göreceksiniz. Buna kötü bir şey demiyorum, değil de. Ama geri kalan herkesi görmezden gelmek... Öylesine bir eşyaymış gibi "işine yaradığı sürece kullanmak"...
Bilmiyorum.
Subscribe to:
Posts (Atom)