ölüyüm diye üzülme hakkımı elimden almayınız.

Şu adamları canlı izleyemeden ölürsem çok üzülürüm.

yanıp sönen imleç bile çok nostaljik ve ben, yanıp sönen imleci bile nasıl seviyorum.

Her şey geçici; bir tek, yeni-bi'-post-yazmaya-hazırlanıyorken-birkaç-dakika-boyunca-boş-boş-ekranda-yanıp-sönen-imlece-bakmak kalıcı. O arada ne düşünüyorum, ya da düşünüyor muyum, bilmiyorum. Tek bildiğim bunca zamandan sonra artık Blogger'ı evim gibi sahiplenmiş oluşum. Her "Tamam, bu defa kesinlikle bitti. YAZ-MA-YA-CA-ĞIM!" deyişimin ardından lafımı yutmamın başka açıklaması olamazmış gibi zira. İşin garibi, artık gerçekten yazmak istemiyorum -çünkü çok fazla reelde tanıdığım insan burayı öğrendi ve buraya bir zamanlar içinden geleni olduğu gibi yazdığımı düşünürsek bu, yüzyılın yanlışıydı-. Ama bir şekilde buradan kopamıyorum da. 

Hayır, benim de içinde bulunduğum yaklaşık 6 yılın ardından Blogger da doğal olarak inanılmaz değişti. Bu değişimin ne yönde olduğuyla pek ilgilenmiyorum da, takip ettiğim insanlar bile gitmişken, burayı hâlâ bu kadar "ev gibi" hissettiren ne?

Ben galiba,

kendimi hiçbir zaman tam olarak anlayamayacağım.

Peki siz biraz şarkı alır mıydınız?

facebook'a giriyorum ve bununla karşılaşıyorum;

Spam mesajsa bile Blogger Spam yorumları bunu örnek almalı..............

Gerçi sitede "Spam mesaj yollamıorz.s.s" diye belirtmişler,

eğer öyleyse de o "biri" iki dk ortaya çıksın plz.

eyle yani.

Hayatımın yine arkadaşlarımı/insanları, elimin tersiyle ittiğim bir dönemindeyim ve bu beni zerre rahatsız etmiyor. Bunun yanında okulu, bölümü sevmeye başlıyorum.

imagine all the uykuuu diğer insanların uyuduğuuu oooouuaaaaah!

On dokuz yıl boyunca iki günde bir 4,5 saat falan uyudum, yetti. Şimdiyse 2 günde 17 saat uyudum ve YETMİYOR. Bir proje bitmeden öbürü başlıyor. Öyle beş dakikada yazıp 15 dakikada sunacağın projelerden de değil üstelik. Dağlarda, bayırlarda elimizde kocaman paftalarla gezip veri topluyor; dizlerimize kadar çamura batmışken bir de yanımızdan geçen arabanın sıçrattığı çamurlu su gözümüze giriyor; ebesinin nikahı köyüne gidip oradakilerin kaprislerini çekiyoruz. VE TÜM BU İŞKENCE SABAH 9'DA BAŞLAYIP AKŞAM 6'YA KADAR DEVAM EDİYOR. Daha haftada 3 gün okulum olduğunu gördüğüm an, diğer 4 gün yapacağım aktivitelerin planını yapmıştım ben halbuki........ Şimdiyse uyuyacak zaman bulmakta zorlanıyorum. -Dün gece ödevimi bi' arkadaş yaptı da anca öyle uyuyabildim.- Ve hâl böyleyken küfrü bırakmaya karar verdim, çok stresliyim. Ayrıca şu an derste olmam gerekiyördu. FAK!

YALNIZ UYKU ÇOK GÜZEL Bİ' ŞEY.

UYUMAK ÇOK GÜZEL.

DEĞERİNİ BİLİN.