Duygusalligimi kabullendigimden beri daha az yogun hissediyorum her seyi sanki. Ve ne bileyim, insanlari eskisi kadar onemsemiyorum sanki artik. Degismeyen tek sey sanirim kafamin hala dev bir kendimi sorgulama ve yargilama mekanizmasi seklindeki isleyisi. Bazen ciddi anlamda kendimle cok fazla catisiyorum. Dogru veya yanlis arama olayini saplanti haline getirmis olabilirim, belki. Bir insan bizzat kendisinin nasil hissettigini ya da ne yapmaya calistigini anlamaya calisir mi? Sacmalik.
2 comments:
Aslında bi sonra ki postuna yorum atacaktım ama beceremedim... Hayatımda neyin eksik olduğunu hatırlattığın için teşekkürler... Bazen yanlışlık yapmamak en büyük eksiklik :|
rica ederim mi desem ne desem bilemedim:)
Post a Comment